We zijn een familiebedrijf met
HISTORIE

In 2020 hebben we ons doel bereikt om een CO2-neutraal bedrijf te worden, gecertificeerd door TÜV Nord (TÜV NORD ISO 14064-3 en TÜV NORD CERT Standard TN-CC 020) en compensatie via Gold Standard klimaatcertificaten. We zijn enorm trots, maar onze reis naar  volledige klimaatneutraliteit houdt hier niet op. In 2025 willen we volledig klimaatneutraal zijn, dat betekent inclusief alle elementen en aspecten binnen onze productieketen die we niet kunnen beïnvloeden.

2012

De familie Ritter koopt grond in het oosten van Nicaragua en stapt zo zelf in de duurzame cacaoteelt. Daarmee is een van de grootste aaneengesloten cacaoboerderijen ter wereld in opkomst, zo’n 2.500 hectare. Met deze investering wil de familie Ritter laten zien dat cacao uitstekend kan worden verbouwd onder sociaal en ecologisch verantwoorde omstandigheden én tegen concurrerende prijzen.

2002

Sinds 2002 hebben we een warmtekrachtkoppeling installatie.

De energiecentrale werd in 2016 vervangen door

een nieuw systeem, waardoor de CO2-uitstoot in hetzelfde jaar met 2.900 ton is verminderd.

Door gebruik te maken van restwarmte van de WKK, wekken we circa 70% van de warmtebehoefte en 37% van de elektriciteit die

we nodig hebben zelf op.

1996

We zijn het eerste bedrijf in de Duitse zoetwarenindustrie dat met succes deelneemt aan de eco-auditverordening. Operationele milieubescherming is daarmee een vast onderdeel van ons uitgebreide managementsysteem geworden.

1991

We hebben de eerste levenscyclus analyse voor verkoopverpakkingen gemaakt en zijn overgestapt van composietmateriaal naar volledig recyclebare materiaalverpakkingen van polypropyleen.

1990

We hebben het economische project

CACAO-NICA in Nicaragua opgericht.

Daarmee ondersteunen we lokale kleine boeren bij de duurzame teelt van cacao. Dit project verbetert de levensomstandigheden van gezinnen die van de landbouw leven en remt tegelijkertijd de houtkap van het regenwoud.

1978

Het bedrijf, dat na het overlijden van Alfred Otto Ritter aanvankelijk werd voortgezet door zijn vrouw Marta, komt in handen van de derde generatie van de familie: Alfred Theodor Ritter en zijn zus Marli Hoppe-Ritter nemen plaats in onze Advisory Board.

1976

De uitvinding van onze verpakkingen met het revolutionaire Snap-Open mechanisme onderscheidt de Ritter Sport chocoladerepen van traditionele chocoladerepen en ontwikkelt zich snel tot een kenmerkend merkonderdeel.

1974

Een revolutie op de chocolademarkt: Alfred Otto Ritter introduceert “Colourful Variety”. Op de reclameposters staat: “Alles wordt kleurrijker, vrolijker, moderner, actiever – ook de chocolade die erbij hoort.” Een kenmerkend merkcomponent is geboren.

1952

Oprichter Alfred Eugen Ritter overlijdt op 66-jarige leeftijd. Zijn zoon Alfred Otto Ritter neemt de leiding van het bedrijf over.

1950

Voor het eerst na de oorlog is cacao weer onbeperkt verkrijgbaar. Het bedrijf hervat de productie van de unieke chocoladerepen.

1945

Tijdens de denazificatie door de geallieerden werd Alfred Eugen Ritter door de Amerikaanse bezetting benoemd tot waarnemend burgermeester in Waldenbuch, omdat bewezen kon worden dat hij geen lid was van de NSDAP. Hij zal deze functie een jaar bekleden.

1940

Vanaf 1940 moest de productie volledig worden stilgelegd. Andere bedrijven bezetten tijdelijk de fabriek. Direct na de oorlog produceerde het bedrijf Ries & Hetzel tandpasta in de chocoladefabriek.

1935

Tijdens het nationaalsocialisme waren er problemen met cacao en andere grondstoffen. Aangezien Alfred Eugen Ritter zich niet wil aansluiten bij de NSDAP, ontvangt het bedrijf geen cacao meer en schakelt het daarom over op artikelen zonder cacao: gelei-artikelen, fondant en verfrissingssticks. Het uitbreken van de oorlog in 1939 leidde niet tot onmiddellijke stopzetting van de productie, maar er werden nog maar minimale volumes geproduceerd.

1932

Clara Ritter had een geweldig idee: “Laten we een chocoladereep maken die in het zakje van een sportief jack past, zonder dat deze breekt, en die hetzelfde gewicht heeft als een normale reep.” Het wordt gelanceerd onder de naam “Ritter’s Sport Chocolate”.

1930

De fabriek in Bad Cannstatt wordt al snel te krap, daarom wordt in het idyllische Waldenbuch een nieuw hoofdkantoor in gebruik genomen. Een bus brengt de vakbekwame en opgeleide medewerkers dagelijks van Bad Cannstatt naar Waldenbuch en weer terug.

1912

De eerste steen van het Ritter Sport chocoladeverhaal werd in 1912 in Stuttgart-Bad Cannstatt gelegd, het is de oprichting van de chocolade- en suikerwerkfabriek van Alfred Eugen Ritter en Clara Ritter. De eerste “Ritter”-chocolaatjes werden hier gemaakt, vervaardigd en verkocht.